Historia
Od połowy XIX wieku najbardziej popularną różańcową wspólnotę modlitewną stanowi Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot (1799-1862) w Lyonie w roku 1826. Najważniejszą […] rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich, napisała wtedy. Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę. Paulina
Jaricot zaczęła organizować piętnastoosobowe grupy, nazwane później żywymi różami. Każda z osób tworzących piętnastkę zobowiązywała się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają codziennie cały różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa jakby odmówili cały różaniec. Nieodmówienie tajemnicy nie oznacza grzechu, lecz utratę zasługi. Celem Stowarzyszenia Żywego Różańca jest według Założycielki wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła. Dziełu Pauliny Jaricot udzieliło poparcia wielu biskupów oraz ojciec generał Zakonu Kaznodziejskiego, który przyłączył Stowarzyszenie Żywego Różańca do wielkiej historycznej dominikańskiej Rodziny Różańcowej, obejmującej Bractwa Różańcowe i Różaniec Wieczysty. Wkrótce papież Grzegorz XVI wydał breve aprobujące stowarzyszenie. Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił się w całej Francji, a następnie na świecie.
Po pięciu latach, w roku 1831, Paulina Jaricot napisała: Liczba odmawiających dziesiątek różańca rośnie z niewiarygodną szybkością we Włoszech, Szwajcarii, Belgii, Anglii i wielu regionach Ameryki. […] Wszędzie, gdzie tworzą się piętnastki, można zauważyć nienotowane wcześniej umacnianie się dobra. Kilka lat później dodała: Stopniowo stajemy się zjednoczeni w modlitwie ze wszystkimi ludźmi świata.
Papież Leon XIII w breve z 13 czerwca 1881 roku napisał: Paulinie Jaricot […] zawdzięczamy szczęśliwy pomysł rozdzielenia wśród piętnastu osób piętnastu dziesiątków Różańca. W ten sposób […] cudownie rozpowszechniła i uczyniła nieustanną modlitwę do Matki Bożej.
Założycielka Żywego Różańca, Paulina Jaricot, pragnęła, aby modlitwa różańcowa wsparła zainicjowane przez nią kilka lat wcześniej Dzieło Rozkrzewiania Wiary, które w stulecie powstania, 3 maja 1922 roku, papież Pius XI uczynił Papieskim i polecił wprowadzić w całym Kościele. Misyjne korzenie Żywego Różańca na nowo odkrył w latach pięćdziesiątych XX wieku dyrektor Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary w USA, abp. Fulton J. Sheen.
Rozpoczynając dwudziesty piąty rok swojego pontyfikatu, Jan Paweł II w liście apostolskim zatytułowanym Różaniec Dziewicy Maryi ogłosił Rok Różańca (od października 2002 do października 2003 roku). Ojciec Święty wprowadził nową część różańca, tajemnice światła, uwzględniające lata publicznej działalności Pana Jezusa, aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic, czyli żywe róże składają się z 20 osób.
W Roku Różańca Jan Paweł II podziękował członkom Żywego Różańca na całym świecie za to, że modląc się w papieskich intencjach misyjnych wspierają dzieło ewangelizacji na wszystkich kontynentach, a tym samym i jego posługę.
Statut i Ceremoniał
Obecnie Żywy Różaniec istnieje prawie w każdej parafii, także w naszej. Parafialna wspólnota Żywego Różańca jest jednostką autonomiczną, tzn. wspólnoty parafialne nie łączą się w struktury ogólnokrajowe, czy światowe.
W Polsce obowiązuje Ceremoniał Żywego Różańca, opracowany przez o. Szymona Niezgodę OP w roku 1977 dla uczczenia stulecia objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie, zatwierdzony przez Prymasa Polski, Stefana kard. Wyszyńskiego.
Stowarzyszenie Żywego Różańca podlega Konferencji Episkopatu Polski, która w 2012 roku zatwierdziła obowiązujący Statut Stowarzyszenia Żywy Różaniec. W 2015 roku opracowano nowy Ceremoniał. Na czele Stowarzyszenia stoi Konferencja Moderatorów Diecezjalnych, która wyłania Zarząd Stowarzyszenia kierowany przez Moderatora Krajowego. W parafii rodziną Żywego Różańca kieruje Moderator Parafialny.
Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie:
• w dniu przyjęcia do Żywego Różańca,
• Narodzenia Pana Jezusa (25 XII),
• Ofiarowania Pańskiego (2 II),
• Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III),
• Zmartwychwstania Pańskiego,
• Wniebowzięcia Matki Bożej (15 VIII),
• Królowej Różańca Świętego,
• Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 XII).
Zgodnie z Ceremoniałem, Żywym Różańcem kieruje Rada, którą tworzą zelatorzy, czyli kierownicy, wszystkich róż. Raz w miesiącu Żywy Różaniec dokonuje zmiany tajemnic różańcowych. Imiona nowo przyjętych członków wpisuje się do parafialnej Księgi Żywego Różańca. Wspólnota Żywego Różańca uczestniczy każdorazowo w pogrzebie zmarłego członka oraz w specjalnie zamawianej Mszy św. za spokój jego duszy.
Żywy Różaniec w Naszej Parafii
Spis róż Żywego Różańca w naszej parafii (100 osób):
• Róża 1 pw. Matki Bożej Anielskiej,
• Róża 2 pw. św. Jacka,
• Róża 3 pw. Matki Bożej Częstochowskiej,
• Róża 4 pw. św. Jana Pawła II,
• Róża 5 pw. Matki Bożej Fatimskiej.
Zmiana tajemnic różańcowych w naszej Parafii odbywa się w pierwszą niedzielę miesiąca.
Zapraszamy wszystkich do wspólnej modlitwy różańcowej!
Papież Franciszek
INTENCJE APOSTOLSTWA MODLITWY NA ROK 2023
STYCZEŃ
Za wychowawców – Módlmy się, aby wychowawcy byli wiarygodnymi świadkami, ucząc braterstwa zamiast rywalizacji i wspierając przede wszystkim wrażliwych młodych ludzi.
LUTY
Za parafie – Módlmy się, aby parafie, w których centralne miejsce zajmuje komunia, stawały się coraz bardziej wspólnotami wiary, braterskimi i otwartymi na najbardziej potrzebujących.
MARZEC
Za ofiary nadużyć – Módlmy się za tych, którzy cierpią z powodu zła zadanego przez członków wspólnot kościelnych, aby w tym samym Kościele znaleźli konkretną odpowiedź na swój ból i cierpienie.
KWIECIEŃ
O kulturę niestosowania przemocy – Módlmy się o budowanie kultury pokoju i niestosowania przemocy poprzez ograniczenie dostępu do broni dla państw i obywateli.
MAJ
Za ruchy i wspólnoty kościelne – Módlmy się, aby ruchy i wspólnoty kościelne każdego dnia odkrywały misję ewangelizacyjną i służyły swoimi charyzmatami potrzebującym na świecie.
CZERWIEC
O zniesienia tortur – Módlmy się, by międzynarodowa wspólnota w konkretny sposób zaangażowała się w zniesienie tortur oraz zagwarantowała wsparcie dla ofiar i ich rodzin.
LIPIEC
O życie eucharystyczne – Módlmy się, aby katolicy umieścili w centrum swego życia celebrację Eucharystii, która dogłębnie przemienia relacje międzyludzkie i otwiera na spotkanie z Bogiem oraz z naszymi braćmi i siostrami.
SIERPIEŃ
Za Światowe Dni Młodzieży – Módlmy się, aby Światowe Dni Młodzieży w Lizbonie pomogły młodym ludziom wyruszyć w drogę, żyć Ewangelią i być jej świadkami we własnym życiu.
WRZESIEŃ
Za ludzi żyjących na marginesie – Módlmy się za ludzi, którzy żyją na marginesie społeczeństwa, a nawet w nieludzkich warunkach, by nie zostali zapomniani przez instytucje i nigdy nie byli traktowani jako mniej wartościowi.
PAŹDZIERNIK
Za Synod – Módlmy się za Kościół, aby na wszystkich poziomach przyjął postawę słuchania i dialogu jako sposób życia, pozwalając prowadzić się Duchowi Świętemu ku peryferiom świata.
LISTOPAD
Za papieża – Módlmy się za papieża, aby wypełniał swoją misję i prowadził wiernych wspierany przez Ducha Świętego.
GRUDZIEŃ
Za osoby niepełnosprawne – Módlmy się, aby osoby niepełnosprawne znalazły się w centrum uwagi społeczeństwa, a instytucje oferowały programy, które zwiększą ich aktywność.
Watykan, 9 luty 2022 r.
Różaniec nie jest bowiem, wbrew dość powszechnej opinii, modlitwą bezmyślną. Powtarzanie ustami świętych słów „zdrowasiek” i „ojczenaszów” spełnia w nim bowiem podobną rolę jak mantra w buddyzmie – uspokaja, wycisza, nadaje ludzkim myślom modlitewny rytm, wewnętrzną melodię, na kanwie której można snuć głębsze rozważania o życiu Jezusa. Nic więc dziwnego, że przed wiekami był bardzo popularny zwłaszcza wśród osób, które musiały wykonywać pracę fizyczną. Dziś jest przez kaznodziejów szczególnie polecany tym, którzy tracą czas w środkach komunikacji miejskiej, w kolejkach, stojąc w korkach. Różaniec – prawidłowo odmawiany – wbrew pozorom nie absorbuje bowiem i nie męczy. Pozwala duchem odpłynąć w zupełnie inny wymiar, nie ruszając się z wagonu zatłoczonej „osiemnastki”. Trzeba tylko uniknąć błędu, który popełnia wielu modlitewnych nuworyszy – odmawiając różaniec, nie powinniśmy koncentrować się na słowach modlitw, one mają być tylko rakietą nośną, która wyniesie nas na orbitę duchowych rozważań. Aby nie tracić czasu na wymyślanie sobie tematów, Kościół proponuje je, dzieląc różaniec na tajemnice. […] Spokojne odmówienie dziesiątki różańca (choć praktyka uczy, że aby wejść w rytm, trzeba ich odmówić pewnie ze trzy) zajmuje nie więcej niż trzy minuty. Różaniec można przerwać po każdej tajemnicy, jest więc modlitwą doskonale elastyczną. (Szymon Hołownia, Kościół dla średnio zaawansowanych.)
Zapraszamy na stronę internetową o różańcu!